Echocardiografie
Transthoracale echocardiografie (TTE)
Transthoracale echocardiografie is waarschijnlijk het belangrijkste routineonderzoek dat tijdens een raadpleging op de dienst hartziekten gebeurt. Het bovenlichaam dient te worden ontbloot.Tijdens het nemen van een echo van het hart ligt de patiënt op de linkerzijde. Dan kan de cardioloog met zijn probe en wat gel naar het hart kijken door ultrageluidsgolven uit te sturen.
Deze worden door de verschillende structuren van het hart en door het bloed weerkaatst.Via de computer wordt dan een beeld gemaakt. Op dit beeld kan de cardioloog metingen verrichten. Zo kan hij zien of er structureel hartlijden is, of de kamers of voorkamers zijn uitgezet. Hij kijkt naar de contractiliteit van het hart, of er vroeger al een hartinfarct is geweest. De kleppen worden in beeld gebracht. Een klep kan lekken (insufficiëntie) of vernauwd zijn (stenose). Verder kunnen nog onrechtstreeks drukken in de longen en in het hart worden gemeten. Omdat er op zeer korte tijd veel informatie over de functie van het hart wordt verzameld, is dit een fundamenteel basisonderzoek voor de hartspecialist. De geluidsgolven zijn ongevaarlijk. Het onderzoek gebeurt in comfortabele omstandigheden.
Transoesofagale echocardiografie (TEE)
Ook dit onderzoek is een vorm van echografie van het hart. In plaats van via de borst te kijken wordt een sonde via mond en keel tot in de slokdarm gebracht.
Dit is vervelend, zodat steeds een locale verdoving in de keel en soms een korte roes nodig zijn om het onderzoek in enigszins comfortabele omstandigheden te verrichten. Het onderzoek gebeurt op indicatie : om specifiek een klepprobleem te bekijken (insufficiëntie, stenose, ontsteking), om de structuur van het hart te bekijken indien dit via de klassieke “transthoracale” weg onvoldoende mogelijk was, om uit te sluiten of er bloedklontertjes in het hart aanwezig zijn in het kader van het toedienen van een elektrische schok.
Voor het onderzoek dient men zes uur nuchter te zijn (niet eten, niet drinken). Het onderzoek kan niet doorgaan als er belangrijke slokdarmproblemen zijn, als er hoge koorts is, als er belangrijk zuurstoftekort is door ernstige ademhalingsproblemen, of als de patiënt hemodynamisch onstabiel is. Wanneer met deze punten wordt rekening gehouden, is het een veilig onderzoek dat zelden complicaties stelt. Wanneer er tijdens het onderzoek intraveneuze medicatie wordt gegeven om een roesje te bekomen, mag de patiënt de komende 2 à 4 uur niet met de wagen rijden. Indien het onderzoek ambulant gebeurt, wordt de patiënt dus best vergezeld.
Dobutamine Stress Echografie
Het doel van dit onderzoek is het hart te bekijken d.m.v. echocardiografie, terwijl het gestimuleerd wordt door een stof, nl. dobutamine, die de kracht van samentrekken van het hart alsook de hartslag en het zuurstofverbruik van het hart verhoogt. Op die manier kan de cardioloog zich een idee vormen of bepaalde delen van hart beter of net slechter gaan bewegen, wat zou kunnen wijzen op vernauwingen in de kransslagaders. Het onderzoek duurt ongeveer drie kwartier, en kan enkel in het ziekenhuis uitgevoerd worden. U moet vooraf 4 uur nuchter zijn gebleven. Bespreek vooraf met uw cardioloog of uw medicatie dient aangepast of gestopt te worden. Er wordt een infuus in de arm geplaatst om de stof toe te dienen. U kan hartkloppingen en een wat ongemakkelijk gevoel gewaarworden. Dit verdwijnt snel als de toediening van dobutamine stopt.
Ligfietsechocardiografie
Met deze nieuwe techniek wordt het hart bestudeerd met echografie terwijl de patiënt een fietsinspanning doet. Dit is mogelijk dankzij het gebruik van een speciale tafel. Hierbij wordt gevolgd hoe de drukken in het hart evolueren en hoe klepafwijkingen zich gedragen tijdens het doen van inspanning. Dit geeft extra informatie die in bepaalde gevallen onontbeerlijk is.